زندگی روزانه مردم در نوار غزه در وضعیت غیرجنگی هم وابسته به کمکهای بینالمللی بوده است. در شرایط کنونی و تحت محاصره شدید ارتش اسرائیل، گزارشها حاکی از وخامت اوضاع و بروز بحران انسانی در این منطقه پرجمعیت است.
جنگ میان حماس و اسرائیل ادامه دارد. بر اساس آخرین آمارهای وزارت بهداشت غزه، بیش از پنج هزار نفر در این منطقه کشته شدهاند. بیش از هزار و ۸۰۰ تن از کشتهشدگان کودک بودهاند. بسیاری از والدین نتوانستهاند فرزندان کشتهشدهشان را شناسایی کنند.
سیانان و لوموند در گزارشهایی به بررسی وضعیت ساکنان نوار غزه پرداختند.
خاطراتی از یک زندگی شاد زیر بمباران بیوقفه
نشریه فرانسوی لوموند برای بررسی چگونگی شرایط زندگی در نوار غزه به گفتوگو با حمزه سلحه پرداخته است.
این مرد جوان عضو گروهی است به نام «ما عدد نیستیم»؛ گروهی که سال ۲۰۱۵ با هدف ایجاد بستری برای شنیدن صدای ساکنان غزه به زبان انگلیسی ایجاد شد.
حمزه به لوموند میگوید: «من فکر میکردم میتوانم بر خیلی چیزها غلبه کنم اما این جنگ غیرقابل تحمل است. این یک نسلکشی است. من این بار حتی یک خط ننوشتهام. برای تهیه گزارش بیرون نمیروم زیرا این کار بسیار خطرناک است.»
گاهی صدای حمزه در شرایط بیکیفیت خط تلفن گم میشود؛ تنها پیوندی که او با بقیه دنیا دارد.
او به لوموند میگوید: «در رختخواب دراز کشیدهام. تمام انرژیام را از دست دادهام. نمیدانم خستگی من به خاطر جنگ است یا بمبارانها یا کمبود ضروریترین چیزها مانند آب.»
حمزه ۲۱ ساله به آرامی در جستوجوی کلمات است. او به تازگی از آپارتمان برادرش در شمال غزه به خانه بازگشته است.
حمزه از ترس به خطر انداختن خانوادهاش از گفتن مکان دقیق خود طفره میرود.
بسیاری از اجساد در غزه هنوز در زیر آوار ساختمانهایی هستند که در اثر حملات اسرائیل تخریب شدهاند.
حمزه میگوید: «کمکها بسیار کم است و به شمال نمیرسد. امروز هنوز غذا نخوردهام. اشتهایم را از دست دادهام.»
او به خواهرزاده سه سالهاش دروغ میگوید که این انفجارها نشانه شادی هستند؛ «مثل آتشبازی در عروسی».
لوموند نوشته است وقتی صدای انفجار بمبها بیش از حد مزاحم میشود، حمزه آهنگی سر میدهد که خاطراتی از یک زندگی شاد را در ذهن تداعی میکند.
او میگوید: «من خودم را با عکسهای زیبا، با برادرزادههایم، خاطرات لحظات خارج از غزه در طول تحصیلم در اسپانیا سرگرم میکنم ... سپس، تلفنم را خاموش میکنم و جنگ برمیگردد. دوباره به داخل غزه برمیگردم. به جهنم ... بسیاری از دوستان صمیمی من کشته شدهاند. نمیدانم کی نوبت من میرسد.»
با وجود قطع اینترنت، حمزه خبرها را از طریق رادیو پیگیری میکند.
او که درباره آزادی دو گروگان آمریکایی از میان بیش از ۲۰۰ شهروند اسرائیلی و خارجی اسیر شده به دست حماس مطلع شده است، به لوموند میگوید: «این خشونت را متوقف کنید و خشم جهان علیه ما را کاهش دهید. در نهایت ما قربانی هستیم؛ ما غیرنظامیان.»
لوموند نوشته است در حالی که حمزه تلفن را قطع میکند، قول میدهد بعدازظهر دوباره تماس بگیرد اما حوالی ساعت ۱۹ با ارسال پیامکی عذرخواهی میکند که نمیتواند صحبت کند چون خانه خواهرش تازه بمباران شده است ...
جوهر روی بدن کودکان کشتهشده، شناسنامه آنان است
اجساد سه کودک روی یک سینی فولادی در داخل سردخانه بیمارستان غزه قرار گرفتهاند؛ در حالی که پاچه شلوارشان بالا کشیده شده تا نوشتههایی با جوهر سیاه روی پوستشان نمایان شود.
سوپروایزر بیمارستان شهدای الاقصی در غزه که نخواست نامش فاش شود، در مصاحبه با سیانان گفت: «امروز متوجه شدیم بسیاری از والدین نام فرزندانشان را روی پاهای آنان مینویسند تا پس از حملات هوایی و در صورت گم شدن، شناسایی شوند. این یک پدیده جدید است.»
دکتر عبدالرحمن المصری، رییس بخش اورژانس بیمارستان شهدای الاقصی نیز به سیانان گفت: «والدین نام فرزندانشان را روی پاها و شکم آنها مینویسند.»
او گفت: «والدین نگراناند چون هیچچیزی قابل پیشبینی نیست و ممکن است قادر به شناسایی چهره فرزندان خود نباشند.»
به گفته المصری، آنها احساس میکنند هر لحظه ممکن است هدف قرار گرفته و مجروح یا کشته شوند.
جوهر سیاه تنها نشانهای کوچکی از میزان ناامیدی و ترسی است که والدین در این منطقه پرجمعیت از جهان احساس میکنند.
المصری در ادامه گفت: «بسیاری از بچهها گم شدهاند. بسیاری با جمجمه شکسته به اینجا آورده میشوند و شناسایی آنها غیرممکن است. فقط با وجود این نوشته، میتوان آنها را شناخت.»
بحران دارو و خدمات پزشکی در غزه
اسرائیل همچنان به حملات هوایی بیامان خود در تلافی حمله هفتم اکتبر (۱۵ مهر) حماس ادامه میدهد.
با ادامه «محاصره کامل» غزه از سوی اسرائیل و کم شدن منابع حیاتی، پزشکان بیمارستانها مجبورند مجروحان را بدون داروی بیهوشی و مسکن عمل کنند.
لئو کنز، رییس ماموریت پزشکان بدون مرز در منطقه به سیانان گفت کاهش منابع به انجام عملهای جراحی «بدون دوز صحیح مسکن و مورفین» انجامیده است.
کنز در ادامه گفت: «هیچ توجیهی برای جلوگیری از رسیدن داروهای ضروری به مردم وجود ندارد.»
دکتر فواد البلبل، رییس بخش نوزادان بیمارستان الشفا در ویدیویی که از سوی وزارت بهداشت غزه منتشر شد هشدار داد در صورت تمام شدن سوخت، اکثر نوزادان تحت مراقبت او از بین خواهند رفت.
البلبل گفت بیمارستان سورفکتانت و سیترات کافئین ندارد؛ داروهایی که برای تسکین مشکلات تنفسی در نوزادان نارس استفاده میشوند.
در مرکز پزشکی ناصر در جنوب غزه ۱۱ نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در معرض خطر مرگ هستند.
دکتر حاتم ادحیر، رییس بخش مراقبتهای ویژه نوزادان این مرکز گفت بیشتر این نوزادان نارس هستند و اگر سوخت مورد نیاز برای دستگاههای حیاتی مانند دستگاههای تنفس مصنوعی و مانیتورها تحویل داده نشود، از دست میروند.
اولین کاروان کامیونهای کمکرسانی هفته گذشته از مصر اجازه ورود به غزه پیدا کرد اما هیچیک از ۳۴ خودرویی که از گذرگاه رفح عبور کردند، حامل سوخت نبودند.
محاسبات سیانان نشان میدهند برای امدادرسانی به غزه به بیش از هفت هزار و ۲۰۰ کامیون بیشتر از آنچه بین هفت تا ۲۲ اکتبر تحویل داده شده نیاز است.
سازمان ملل در اینباره گفت که این منطقه بهطور معمول روزانه ۴۵۵ کامیون کمکهای امدادی دریافت میکرده است و بنابراین باید هفت هزار و ۲۸۰ کامیون در ۱۶ روز گذشته به غزه میرسید.
اسرائیل بارها به ساکنان بخش شمالی غزه هشدار داده است قبل از حمله زمینی مورد انتظار ارتش، منطقه را تخلیه کنند.
هلالاحمر فلسطین اعلام کرد ارتش اسرائیل فرمان تخلیه بیمارستان قدس را در حالی داده که با بیش از ۴۰۰ بیمار تحت درمان، سرپناه حدود ۱۲ هزار غیرنظامی آواره است.
ارتش اسرائیل از ساکنان شمال نوار غزه خواسته «به منظور کاهش آسیب غیرنظامیان» این منطقه را تخلیه کنند.
در بیانیه ارتش آمده است: «حماس عمدا داراییهای خود را در مناطق غیرنظامی جاسازی میکند و از ساکنان نوار غزه بهعنوان سپر انسانی بهره میبرد.»