افغانستان‌اینترنشنال گزارش کرد طالبان پیش از بازگشت به قدرت، توافق‌نامه‌ای با جنبش طالبان پاکستان، القاعده و دیگر گروه‌های مبارز خارجی امضا کرده است. طبق توافق موسوم به «میرعلی»، طالبان متعهد شده است پس از پیروزی، از آن‌ها برای «جهاد» و برپایی نظام شرعی در پاکستان حمایت کند.
یک منبع نزدیک به جنبش طالبان پاکستان به افغانستان‌اینترنشنال گفت این توافق‌نامه از سوی سراج‌الدین حقانی، از رهبران برجسته طالبان افغانستان، با رهبران و فرماندهان گروه‌های مبارز دیگر کشورها در منطقه میرعلی وزیرستان شمالی واقع در پاکستان امضا شده است.
طرف توافق حقانی، رهبر جنبش طالبان پاکستان (تحریک طالبان پاکستانی یا تی‌تی‌پی) و مولوی صادق نور داور، از فرماندهان این جنبش، فرماندهان القاعده، حافظ گل بهادر (رهبر شورای اتحاد مجاهدان شمال وزیرستان) و برخی دیگر از رهبران طالبان بودند.
حقانی در آن زمان، معاون هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان بود.
این پیمان که به «توافق‌نامه میرعلی» معروف است، طالبان را به همکاری متقابل با گروه‌ها و جنگجویان خارجی و شبه‌نظامیان جهادی کشورهای دیگر متعهد کرده است.
منبع افغانستان‌اینترنشنال توضیح داد که پس از حملات هوایی پاکستان به شبه‌نظامیان تی‌تی‌پی در استان خوست افغانستان در فروردین ۱۴۰۱، یعقوب مجاهد، وزیر دفاع طالبان، رهبران تی‌تی‌پی از جمله حافظ گل بهادر را احضار کرد و از آن‌ها خواست عملیات نظامی را در خاک پاکستان متوقف کنند.
با این‌حال، گل بهادر که سال‌ها از شبکه حقانی و القاعده در وزیرستان شمالی حمایت کرده بود، سند توافق‌نامه میرعلی را به یعقوب مجاهد نشان داد که در آن بر حمایت طالبان افغانستان از این شبه‌نظامیان خارجی تاکید شده بود.
اسلام‌آباد در سه سال گذشته بارها کابل را به حمایت از شبه‌نظامیان پاکستانی ساکن در خاک افغانستان متهم کرده است.
طالبان این اتهامات را رد کرده و گفته است که خاک افغانستان علیه کشورهای همسایه و خارجی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. با این حال، توافق‌نامه میرعلی نشان می‌دهد که طالبان افغانستان به طور فعال از تی‌تی‌پی حمایت می‌کند.
این توافق‌نامه به این دلیل امضا شده است که شبه‌نظامیان خارجی به ویژه گروه تی‌تی‌پی، در کنار طالبان علیه دولت پیشین افغانستان، ناتو و نیروهای آمریکایی برای احیای رژیم قبلی این کشور جنگیده‌اند.
انتقال جنگجویان خارجی از کابل به شهرهای دیگر افغانستان
یک منبع آگاه دیگر به افغانستان‌اینترنشنال گفت که پس از کشته شدن ایمن الظواهری، رهبر پیشین القاعده، سراج‌الدین حقانی و یعقوب مجاهد، از جنگجویان خارجی خواستند به مناطق دورافتاده‌ای نقل مکان کنند که از نظارت داخلی و بین‌المللی دور باشند.
آن‌ها کابل را دیگر برای جنگجویان خارجی، رهبران القاعده و فرماندهان تی‌تی‌پی امن نمی‌دانستند.
این منبع افزود: «حافظ گل بهادر از منطقه شکردره در استان کابل به مناطق مرزی شهرستان برمل در استان پکتیکا رفت و مفتی نور ولی محسود (رهبر جنبش تی‌تی‌پی) که تا مدتی پیش در یکی از مناطق خیرخانه کابل زندگی می‌کرد، به استان کنر منتقل شد.»
شورای امنیت سازمان ملل در خرداد ۱۴۰۲ در گزارشی اعلام کرد کشته شدن الظواهری در کابل، باعث بی‌اعتمادی بین برخی از اعضای طالبان شده است.
برخی اعضای طالبان معتقد بودند محل اقامت الظواهری از سوی نیروهای داخلی این گروه به آمریکا گزارش شده است.
حضور رهبر القاعده در کابل، برخی از رهبران طالبان به‌ویژه مذاکره‌کنندگان توافق‌نامه دوحه را نگران کرده بود چرا که آن‌ها در این توافق‌نامه متعهد شده بودند «افغانستان دیگر به پناهگاهی برای تروریست‌های بین‌المللی تبدیل نخواهد شد».
منابع افغانستان‌اینترنشنال گفتند عبدالغنی برادر، معاون نخست‌وزیر طالبان، در نشستی به سراج‌الدین حقانی، وزیر کشور طالبان گفته است: «با پناه دادن به الظواهری، مرا در برابر جامعه جهانی دروغگو جلوه دادید.»
حقانی در پاسخ گفته است که اقامتگاه الظواهری در کابل با موافقت هبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان، فراهم شده بود.
انتقال جنگجویان اویغور به هرات
بر اساس تحقیقات افغانستان‌اینترنشنال، القاعده برخی اعضای خود را به استان‌های لوگر، هلمند، نورستان، کنر، زابل، هرات و فراه در افغانستان منتقل کرده است.
جنگجویان اویغور جنبش ترکستان شرقی نیز با توجه به حساسیت‌های چین، به شهرستان شیندند در استان هرات فرستاده شده‌اند.
اردیبهشت ۱۴۰۱، حکومت طالبان به درخواست پاکستان پیشنهاد داد اعضای تی‌تی‌پی از مناطق مرزی افغانستان به شمال، لوگر و غزنی منتقل شوند اما تی‌تی‌پی این مناطق را برای فعالیت‌های خود مناسب ندانست.
یک منبع دیگر به افغانستان‌اینترنشنال گفت که وزیر کشور طالبان به جنگجویان خارجی وعده داده است برای آن‌ها جاده‌ها و خانه‌هایی ساخته خواهد شد و این مناطق به مسیرهای ارتباطی متصل می‌شوند.
بر اساس این تعهد، جاده‌هایی بین مناطق مرزی پتکه میله و مداخیل در استان پکتیکا و شهرستان‌های دوه‌منده و سپیره در استان خوست احداث شده است.
منابع نزدیک به تی‌تی‌پی گزارش داده‌اند حکومت طالبان از نور ولی محسود خواسته است از ظاهر شدن در انظار عمومی خودداری کند اما او پاسخ داده است: «آفتاب را نمی‌توان با دو انگشت پنهان کرد.»
به گفته این منابع، حکومت طالبان رهبران و فرماندهان تی‌تی‌پی و دیگر گروه‌های جنگجو را از مصاحبه با رسانه‌ها و حضور در شهرها منع کرده است.
توافق‌نامه میرعلی پس از به قدرت رسیدن طالبان به یک چالش بزرگ برای این حکومت تبدیل شده، چرا که اکنون کنترل و مدیریت جنگجویان داخلی و خارجی برای آن‌ها دشوار شده است.