عبدالرضا فولادوند، رییس سازمان نهضت سوادآموزی از وجود ۱۸ میلیون «بی‌سواد و کم‌سواد» در کشور خبر خبر داد. حدود هفت و نیم میلیون نفر از این تعداد «بی‌سواد مطلق» برآورد می‌شود.
آمار رییس سازمان نهضت سواد آموزی به این معناست که حدودا ۲۰ درصد جمعیت کشور بی٬سواد یا کم سواد هستند. فولادوند با اعلام این آمار خاطر نشان کرد در برنامه هفتم توسعه تکلیف شده است که اساسنامه سازمان نهضت سوادآموزی که در سال ۱۳۶۳ تدوین شده بود، بازنگری شود و این کار به مراحل پایانی رسیده است و به مجلس ارسال خواهد شد.
به گفته او سازمان آموزش بزرگسالان به‌صورت هیئت امنایی اداره خواهد شد و هدف آن هماهنگی برنامه‌ریزی، پشتیبانی و نظارت بر امور مرتبط با ریشه‌کنی بی‌سوادی و ارتقای سواد عمومی است.
آماری که تغییر نمی‌کند
مدت‌هاست تعداد ۱۷ تا ۱۸ میلیون بی‌سواد و کم‌سواد، از سوی مقام‌های حوزه آموزش و پرورش ارایه می‌شود. دو سال قبل هم شاپور محمدزاده ، معاون سابق وزیر آموزش و پرورش و رییس سابق نهضت سوادآموزی، همین عدد را ارایه داده بود.
طبق تعریفی که از سوی آموزش و پرورش و نهضت سواد آموزی ارایه شده، به کسانی که تحصیلات آنان زیر دیپلم است، کم سواد گفته می‌شود.
درباره تعداد بی‌سوادان مطلق هم آمارهای متناقضی وجود دارد.دی‌ماه سال ۱۴۰۲، علیرضا عبدی، رییس وقت نهضت سوادآموزی گفت هفت میلیون و ۴۰۰ هزار بی‌سواد مطلق در کشور وجود دارد.
با فرض ثابت ماندن عدد بی سوادان مطلق، در واقع حدود ۱۰ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر «کم‌سواد» یا زیر دیپلم در کشور وجود دارد.
فقر و افزایش کم‌سوادی
غلامعلی افروز، استاد دانشگاه تهران، آبان‌ماه ۱۴۰۳ اعلام کرد، تنها ۷۰ درصد از دانش‌آموزان ایرانی که وارد دبستان می‌شوند، از مقطع دبیرستان خارج می‌شوند. او در این باره گفت که ۳۰ درصد دانش‌آموزان کشور موفق به کسب مدرک دیپلم نمی‌شوند و وارد بازار کار می‌شوند.
مهرماه ۱۴۰۳، در آستانه سال تحصیلی جدید، فرشاد ابراهیم‌پور، عضو کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی درباره آمار پنهان کودکان بازمانده از تحصیل به سایت دیده‌بان ایران گفت در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴حدود دو میلیون دانش‌آموز ثبت‌نام نشده‌اند و مشکلات اقتصادی باعث شده تا والدین و دانش‌آموزان به مرحله ثبت‌نام نرسند.