مجله اسپکتیتور بریتانیا در تحلیلی با اشاره به پیروزی تقریبا قطعی حزب کارگر بریتانیا در انتخابات سراسری پنج‌شنبه ۱۴ تیر، و طرح‌های این حزب برای تشدید مقابله با جمهوری اسلامی به موازات پیروزی احتمالی ترامپ در آمریکا، پیش‌بینی‌ کرده است که لبه‌های قیچی علیه تهران تیز‌تر می‌شود.

این نشریه در مقاله‌ای تحلیلی به قلم جی منز، مورخ و پژوهشگر ارشد اندیشکده پالیسی اکسچنج (Policy Exchange)، با اشاره به طرح حزب کارگر بریتانیا، به رهبری کی‌یر استارمر، برای تشدید مقابله با اقدام‌های جمهوری اسلامی و پیش‌بینی پیروزی نامزد حزب‌ جمهوری‌خواه به دنبال تحولات اخیر در سپهر سیاسی آمریکا از احتمال «ائتلاف ترامپ و استارمر» علیه جمهوری اسلامی خبر داده و آن را «بزرگ‌ترین عامل توانمندسازی» حزب کارگر بریتانیا در پیشبرد سیاستی جدی علیه جمهوری اسلامی عنوان کرده‌است.

اسپکتیتور نوشته است که حزب کارگر وعده داده است که در قبال تهران رویه قاطع‌تری نسبت به آنچه که حزب محافظه‌کار در دهه گذشته داشته، در پیش‌ بگیرد.

به نوشته جی منز، حزب کارگر در یک تغییر موضع عمده، تحریم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و حضوری قوی‌تر در خاورمیانه و دریای مدیترانه را در دستور کار دارد. اینکه آیا حزب استارمر این برنامه‌ها را اجرا خواهد کرد، سوال دیگری است که به تعبیر نویسنده مقاله در چارچوب اتفاقات پیش‌رو در ایالات متحده قابل طرح و ارزیابی است.

این نشریه با توجه به سیاست ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی نوشته است که از دوران اوباما، دموکرات‌ها در سیاستی که شاید بشود با ارجاع به رابرت مالی از آن به عنوان «مالی‌گرایی» یاد کرد، ایران را از عینک رابرت مالی دیده‌اند.

به نوشته منز، از دید رابرت مالی که تا ژوئن گذشته به عنوان نماینده ویژه جو بایدن در امور ایران خدمت می‌کرد، سیاست‌های واشینگتن بیش از یک دهه بر دو فرضیه استوار بوده است: اول، باور به این که عناصر اصلاح‌طلب می‌توانند به قدرت برسند و با میانه‌روی حرکت کنند؛ دوم، باور به اینکه روابط ایران و غرب می‌تواند بدون تضاد منافع استراتژیک نهادین بهبود یابد.

به باور نویسنده این مقاله، این اندیشه بر پایه یک سوءتفاهم درباره طبیعت حکومت ایران استوار است و تمامی این فرضیات با درک اینکه رهبر جمهوری اسلامی تنها قدرت واقعی در ایران است، نقش برآب می‌شود.

اسپکتیتور اصلاح‌طلبان جمهوری اسلامی را به مثابه سوپاپ اطمینانی تصویر کرده است که فشار داخلی را آزاد می‌کنند و فشار خارجی را کاهش می‌دهند.

این نشریه با برشمردن زاویه دید اصلاح‌طلبان با رهبر جمهوری اسلامی، ایدئولوگ‌هایی را که از عملگرایی اصلاح‌طلبان منزجرند، نزدیک‌تر به رهبر تعریف و تصریح کرده است که نگاه مبتنی بر دیدگاه حاکم بر دموکرات‌ها از این واقعیت رویگردان است.

این نشریه همچنین با رد این ادعا که در دوران خاتمی امکان ایجاد گشایش میان جمهوری اسلامی با غرب به دلیل جنگ عراق از میان رفت، نوشته است در حالی که مذاکره‌کنندگان غربی پای میزهای گفت‌وگو اردوور می‌خوردند، حاکمان واقعی ایران در حال توسعه برنامه‌های مربوط به ساخت سلاح‌های هسته‌ای بودند و به صورت سیستماتیک اصلاح‌طلبان را ریشه‌کن می‌کردند.

 اسپکتیتور همچنین با اشاره به مشارکت پایین شهروندان ایرانی در انتخابات پیشین مجلس و همچنین انتخابات هفته پیش برای جانشینی ابراهیم رئیسی نوشته است که ایرانیان از نمایش تو خالی «ابلهان مفید» خسته شده‌اند.

نویسنده این مقاله بزرگ‌ترین چالش پیش‌روی سیاست آینده‌ حزب کارگر در مواجهه با ایران را ادامه اندیشه «مالی‌گرایی» در دولت آمریکا و اندیشکده‌های گسترده در دو سوی اقیانوس اطلس (آمریکا و اروپا) دانسته، هرچند که به قدرت رسیدن دوباره ترامپ ممکن است مقوم دیدگاه‌های حزب کارگر باشد.

این مقاله به هم‌سویی تاریخی میان ریچارد نیکسون، رییس‌جمهوری جمهوری‌خواه پیشین آمریکا و هارولد ویلسون، نخست‌وزیر سابق بریتانیا از حزب کارگر، اشاره کرده و افزوده است شاید قدرت‌گرفتن ترامپ دوباره این خاطره را دست‌کم در خصوص در پیش گرفتن سیاستی واحد در قبال جمهوری اسلامی زنده کند.