۵۲۰ نفر از فرهنگیان ایران در بیانیه‌ای مشترک با اعلام اینکه شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را در حل مشکلات بی‌نتیجه و «از همه بدتر»، عامل افزایش مشروعیت و انگیزه سرکوب بیشتر مطالبه‌گران و معترضان می‌دانند، اعلام کردند در این انتخابات شرکت نخواهند کرد.
امضاکنندگان این بیانیه با اشاره به اینکه با توجه به شرایط روز جامعه لازم دیده‌اند برای دفاع از جمهوریت و بر اساس حقوق شهروندی از طریق نوشتن این بیانیه نظر خود را با مردم در میان بگذارند، نوشتند که با انتشار این بیانیه تلاش کرده‌اند دلایل عدم مشارکت خود در انتخابات را با مردم در میان بگذارند.
آن‌ها با بیان اینکه وقایع تلخ سال ۹۶ و ۹۸، شلیک به هواپیمای اوکراینی و کتمان آن، تورم افسار گسیخته، آتش زدن برجام در مجلس و فرمان ممنوعیت ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی نشان داد مساله صرفا به ناتوانی رییس دولت و کابینه باز نمی‌‌گردد، تاکید کردند: «مردم از سال ۹۸ به این باور رسیدند که دیگر به هیچ وجه اصلاحات ممکن نیست و شرکت در انتخابات و تعویض بازیگران قدرت، نه تنها هیچ تاثیر مثبتی در زندگی آن‌ها ندارد، بلکه با مشروعیت بخشیدن به حکومت، به سرکوب‌گری آن مشروعیت می‌بخشند.»
چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران برای انتخاب نهمین رییس‌جمهوری، جمعه هشتم تیر ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد.
در روزهای گذشته بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی و زندانیان سیاسی در ایران با نوشتن نامه و امضای بیانیه‌های مختلف از مردم خواسته‌اند از شرکت در انتخابات نظام پرهیز کنند.
فرهنگیان امضاکننده بیانیه «نه به انتخابات» بر خالی شدن انتخابات در ایران از اراده و خواست مردم تاکید و اضافه کردند که ناتوانی دولت‌ها در نظام جمهوری اسلامی، اجازه ندادن ساختار حقوقی و حقیقی قدرت برای بهبود وضعیت کشور، بی‌برنامه بودن مسعود پزشکیان، نامزد مورد تایید اصلاح‌طلبان و تاکید او بر اجرای سیاست‌های کلی نظام و علی خامنه‌ای، بخشی از دلایل آنان برای عدم مشارکت در انتخابات است.
نادیده گرفتن هزینه‌های تحمیل شده بر مردم در صورت مشارکت در انتخابات، دروغ بودن ادعای شرکت و راهبرد مقاومت مدنی در اعتراضات در جمهوری اسلامی و حمایت پزشکیان از سرکوب مردم در مواقع حساس، دیگر دلایلی هستند که فرهنگیان امضاکننده این بیانیه برای تحریم انتخابات نظام ذکر کرده‌اند.
آن‌ها در پایان تاکید کردند که بر اساس این هفت دلیل، شرکت در انتخابات ولو با فرض پیروزی کاندیدای اصلاح‌طلب، اشتباه و بدون نتیجه است و در آن شرکت نخواهند کرد.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی نیز روز شنبه دوم تیر در نامه‌ای از زندان اوین اعلام کرد «در انتخابات غیر‌قانونی حکومت سرگوب‌گر و نامشروع» شرکت نخواهد کرد.
پیش از این و در روز ۲۷ خرداد، گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان اوین، اصلاح‌طلبان را برای تشویق مردم به شرکت در انتخابات شماتت کرد و این رویکرد را خیانت نامید.
او در متنی که در حساب‌هایش در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، نوشت: «اصلاح‌طلبان بدانند ما مردم ایران خیانتشان را از روز نخست به خاطر داریم و از یاد نمی‌بریم.»
پس از آن محبوبه رضائی، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان اوین با بیان اینکه اگر در حکومت‌های دیکتاتوری و توتالیتر انتخابات تاثیرگذار بود، قطعا حق انتخاب به مردم داده نمی‌شد، تاکید کرد جمهوری اسلامی هیچ مشروعیتی ندارد و انتخابات شرط‌بندی بر اسب بازنده حکومت و تکرار اشتباهات پیشین است.
شعله پاکروان، مادر ریحانه جباری که در ایران اعدام شد نیز در پاسخ به ایران‌اینترنشنال درباره دلیل شرکت نکردن در انتخابات، با برشمردن جنایات جمهوری اسلامی همچون کشتن معترضان و زندانی کردن و اعدام مخالفان گفت: «من رای نمی‌دهم چون جنایات این رژیم را فراموش نکرده‌ام.»