نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی و برنده جایزه نوبل صلح در پیامی از زندان اوین اعلام کرد مقامهای قضایی ایران از رسیدگی پزشکی به صدیقه وسمقی، اسلامپژوه مخالف حجاب اجباری، خودداری کردهاند. محمدی از جامعه جهانی خواست جلوی سیاست «یا مرگ یا حجاب اجباری» جمهوری اسلامی بایستند.
وسمقی روز ۲۶ اسفند به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و پس از تفهیم اتهام در دادسرای اوین، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. بنا بر اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، این نویسنده و پژوهشگر در زمان بازداشت و انتقال به دادسرا و بند زنان، به حجاب اجباری تن نداد.
محمدی در پیام خود که در صفحهاش در اینستاگرام منتشر شد، نوشت وسمقی پیش از دستگیری، از سلامت برخوردار بود اما بر اثر «هجوم وحشیانه» ماموران به منزلش به «اضطراب شدید» دچار شد.
او افزود که وسمقی از ۲۸ اسفند دچار حملههای عصبی، فشار و سوزش در ناحیه سینه، لرزش دست و پا، تنگی نفس و نوسان شدید فشار خون شده است: «متاسفانه ایشان به دلیل ضعف شدید بینایی در فشار مضاعف و غیرقابل تحملی هستند و در بدو ورود به زندان، پزشکان زندان طی نامهای عدم تحمل حبس وی را به مقامات قضایی اعلام کردهاند.»
محمدی از انتقال وسمقی به بهداری زندان اوین در روز سهشنبه ۱۴ فروردین خبر داد و گفت به دلیل سوزش شدید در قفسه سینه، لرزش شدید پا و بدن و بالا بودن فشار خون، دو پزشک حاضر در بهداری زندان دستور اعزام فوری او را به بیمارستان صادر کردند اما مقام قضایی زندان، پس از چهار ساعت اتلاف وقت با این موضوع مخالفت کرد.
وسمقی در ماههای اخیر از منتقدان سرسخت سیاست حجاب اجباری حکومت ایران بوده و علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را دیکتاتور و نظام حاکم را سرکوبگر خوانده است.
وسمقی در فایلی صوتی که اسفند ماه در صفحه اینستاگرامش منتشر شد، با انتقاد از رویکرد خامنهای درباره حجاب اجباری گفت او حق ندارد خط قرمز خود را به زنان تحمیل و برای مردم جرم تعریف کند.
محمدی در انتهای پیام خود از زندان اوین، وضعیت سلامتی وسمقی را نگرانکننده توصیف و تاکید کرد: «نسبت به تداوم سرکوب هولناک و مرگبار حکومت علیه زنان ایران معترض هستم.»
محمدی روز ۱۴ مهر سال گذشته برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳ شد.
او دومین ایرانی برنده این جایزه پس از شیرین عبادی است که در سال ۲۰۰۳ نوبل صلح را از آن خود کرد.