محمدتقی جهانپور، رییس کل سازمان نظام پرستاری ایران، گفت از ابتدای سال تا پایان آذر، ۲۱۶ پرستار به دلیل سختی کار و پایین بودن میزان دریافتی‌شان، ‌ترک خدمت کرده‌اند. رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران هم گفت کشورهای حاشیه خلیج فارس و اروپایی «مثل آب خوردن» پرستاران ایرانی را می‌برند.

جهانپور روز شنبه پنجم اسفند به خبرگزاری مهر گفت بیشترین ترک خدمت پرستارها در ۹ ماه سال جاری مربوط به تهران بوده که بیشترین تعداد بیمارستان‌های کشور در آن متمرکز است.

او با اشاره به ضریب ماندگاری بسیار پایین پرستاران در پایتخت گفت ترک کار و مهاجرت پرستاران بیمارستان‌های دولتی تهران منجر به ایجاد وضعیتی بغرنج شده است.

به گفته جهانپور، وقتی پرستاری از یک بخش خارج می‌شود ۲۰۰ ساعت اضافه‌کاری به بقیه همکاران او تحمیل می‌شود، اما پرستاران آن بخش دیگر حاضر نیستند اضافه کاری کنند.

اوایل تیر ۱۴۰۲ خبرگزاری ایلنا در گزارشی به اضافه کار اجباری پرستاران پرداخت و بر این مساله تاکید کرد که به دلیل کمبود نیرو، پرستاری که شیفت کاری خود را کامل کرده اغلب مجبور است یک شیفت اضافی دیگر نیز سر کار بماند، اما مبلغ هر ساعت اضافه‌کاری برای او ۱۶ تا ۲۰ هزار تومان است.

این گزارش با استناد به قانون بهره‌وری نوشت یک پرستار در ماه فقط حدود ۱۵۰ ساعت «موظفی» دارد و اضافه کار نباید «اجباری» باشد و اگر پرستاری اضافه کار نخواهد، با پر کردن ساعات موظفی‌اش باید حقوق کامل بگیرد.

با این‌حال به گفته پرستاران، در بسیاری از مراکز درمانی این اضافه کاری «اجباری» است.

بر اساس این گزارش، حقوق ماهانه یک پرستار بین ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان است، اما برای اضافه‌کار اجباری که یک شیفت مجزا محسوب می‌شود تنها مبلغی بین یک تا دو میلیون تومان به پرستاران می‌پردازند.

خبرگزاری مهر در گزارش روز پنجم اسفند خود با اشاره به همین موضوع، به نقل از حسین قناعتی، رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران، نوشت کشورهای حاشیه خلیج فارس و اروپایی «مثل آب خوردن» پرستاران ایرانی را می‌برند.

اواخر آبان امسال محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار از جان باختن بیماران در بیمارستان‌های ایران به دلیل کمبود جدی پرستار خبر داد و اعلام کرد سالانه بیش از سه هزار پرستار از ایران مهاجرت می‌کنند، اما وزارت بهداشت حتی اندازه همین آمار به کادر درمان اضافه نمی‌کند.

او پیش از آن در آماری رسمی اعلام کرده بود که بیش از ۹۰ درصد پرستاران از کارشان ناراضی هستند و آن کمتر از ۱۰ درصد هم شامل پرستارانی است که کار بالینی انجام نمی‌دهند.

بحران کمبود پرستار در ایران به ویژه از زمان شیوع ویروس کرونا وخیم‌تر شد و پرستاران بارها در اعتراض به وضعیت شغلی خود در شهرهای مختلف تجمع اعتراضی برگزار کردند.

تشکل‌های صنفی در سال‌های گذشته بارها به کمبود دست‌کم ۱۰۰ هزار پرستار در بیمارستان‌های ایران اشاره کرده‌اند.