روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی با روایت وضعیت دو ساکن اسرائیلی و فلسطینی کرانه باختری رود اردن، تصویری از وضعیت کنونی این منطقه پرتنش به دست داده که در آن، حامیان صلح، چه اسرائیلی و چه فلسطینی همچنان امیدوار به همزیستی بدون خشونت هستند.
گزارشگر نیویورک‌تایمز در این گزارش به سراغ یک شهرک‌نشین اسرائیلی و همچنین یک راهنمای گردشگری فلسطینی رفته که با وجود جنگ کنونی میان اسرائیل و شبه‌نظامیان مسلح غزه، امیدوارند راه‌حلی را برای مناقشه فلسطینیان و اسرائیل بیابند.
مویش فیگلین، شهرک‌نشین اسرائیلی به نیویورک‌تایمز گفته است که در ماه گذشته، شهرک او به نام تکوا (Tekoa) به «پایگاه ارتش» تبدیل شده که برخلاف معیارهای اوست.
او گفته است: «من شیشه‌های ضد سنگ روی پنجره‌های ماشینم ندارم. من شیشه ضد سنگ نمی‌خواهم.»
این اسرائیلی افزود: «اما شما باید درک کنید که مردم برای چه چیزی آماده می‌شوند. آنها در حال آماده شدن برای ورود ۲۰۰ تروریست هستند.»
کرانه باختری، منطقه‌ای با چند برابر مساحت غزه، بار دیگر به یکی از کانون‌های تنش تبدیل شده است.
در حالی که اکنون توجه جهان به طور ویژه به غزه جلب شده، نگرانی‌های عمیقی درباره اقدامات اسرائیل و شهرک‌نشینان یهودی در کرانه باختری وجود دارد.
بر اساس این گزارش، شهرک‌نشینیان یهودی از هر طیف سیاسی خود را مسلح می‌کنند و افراط‌گرایان در میان آنها به فلسطینی‌ها حمله کرده‌اند.
حملات نظامی اسرائیل، تظاهرات خشونت‌آمیز، دستگیری‌ها و حملات حماس به اسرائیلی‌ها در ماه گذشته بیشتر از هر دوره مشابه سال‌های گذشته بوده است.
نیویورک‌تایمز نوشت که فضای کنونی کرانه باختری یک فضای پرتنش فزاینده است که در آن، ساکنانش بر اساس عقایدشان تقسیم شده‌اند، اما با ترس متحد می‌شوند.
ابو آدم، یک راهنمای گردشگری فلسطینی، به نیویورک‌تایمز گفت که در شرایط کنونی «بسیار گیج» شده زیرا می‌ترسد به دلیل ابراز عقاید اعتدال‌گرایانه‌اش، دچار «انزوای اجتماعی» شود، یا آسیب ببیند.
نیویورک‌تایمز نوشت که شرایط کنونی مویش فیگلین و ابو آدام، دو نفری که زندگی‌شان بر اثر خشونت به هم ریخته، نشان می‌دهد که هر دو طرف اسرائیلی و فلسطینی چقدر عمیقا نگرانند.
به عنوان یک اسرائیلی، فیگلین نمی‌تواند ذهن خود را از حملات هفتم اکتبر دور کند. او گفته است: «شش هفته پیش، من برای صلح بحث می‌کردم، بچه‌هایم را به یک کمپ تابستانی اسرائیلی-فلسطینی می‌فرستادم، در روستا از فروشگاه‌های عربی خرید می‌کردم و ایدئولوژی مرتبط با آن را پذیرفتم. و حالا من می‌گویم: بعد چه؟ آیا واقعا می‌توانیم به گذشته برگردیم؟ آیا من در گذشته خیلی ساده‌لوح بودم؟»
ابو آدم نیز قبلا در تلاش‌های مردمی برای صلح شرکت می‌کرد. او هم نگران است که آیا نگرش قدیمی او اکنون منسوخ شده یا نه.
نیویورک‌تایمز نوشت که او مظهر مشکلات روزمره یک فلسطینی است. او بدون تابعیت رها شده، ترددش محدود است و حمل سلاح گرم برای او یا هر غیرنظامی فلسطینی دیگر غیرقانونی است.
او گفته تصاویری که در تلویزیون از هموطنان فلسطینی خود می‌بیند که در غزه در حال زخمی یا کشته شدن هستند، او را ناراحت می‌کند.
این فلسطینی افزود: «ما همه چیز را از دست داده‌ایم. و گاهی اوقات، شما فقط می‌خواهید فرار کنید. اما جایی برای رفتن نیست.»
ابو آدم که کارش به دلیل جنگ متوقف شده، درباره کشتار روز هفتم اکتبر از سوی حماس نیز گفته است: «دیدن مردمی که اینطور کشته می‌شوند وحشتناک بود. حماس اشتباه کرد.»
ابو آدم که در جوانی به دلیل شرکت در تظاهرات خشونت‌آمیز به زندان افتاده بود، می‌گوید که نمی‌خواهد بچه‌هایش به آن سرنوشت دچار شوند.
به نوشته نیویورک‌تایمز، این دو مرد افکار مشابهی دارند و حتی کارهای مشابهی را انجام می‌دهند؛ هر چند که هرگز یکدیگر را ملاقات نکرده‌اند.
وقتی گزارشگر نیویورک‌تایمز از ابو آدم پرسید راه پیش رو چیست، او خندید و گفت: «روشن نیست. اما ما باید به جستجو ادامه دهیم.»