نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، با انتشار نامهای از زندان اوین درباره شدت گرفتن «خشونتهای فیزیکی» و ضرب و شتم زندانیان سیاسی زن و معترضان بازداشتی طی سه ماه اخیر هشدار داد. او همزمان تاکید کرد تشدید این سرکوبها، اراده مردم را برای گذار از نظام دینی استبدادی «سست نمیکند».
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در نامهای که روز پنجشنبه ۲۶ مرداد منتشر شده است، درباره شدت گرفتن «خشونت فیزیکی هولناک و تکاندهنده حکومت علیه زنان معترض» اظهار نگرانی کرد و از جهانیان خواست تا مانع تشدید و تداوم خشونت عریان حکومت علیه زنان ایران شوند.
به گفته نرگس محمدی در سه ماه گذشته زنان و دختران زیادی با «سر و صورت و بدنهای کبود و آسیبدیده» وارد بند شدهاند و خشونت فیزیکی علیه زنان در زندانها و در پروسه بازداشت تا انتقالشان به زندانها بسیار شدت گرفته است.
او در ادامه به ذکر پنج نمونه از این آزار و اذیتها از جمله در مورد زنی حدود ۷۰ ساله پرداخت که در شب بازداشت آنقدر به ویژه از ناحیه سر کتک خورده بوده که سیاهی دور چشم، کبودی صورت و بدنش تا ۲۵ روز بعد و آزادیاش با قرار وثیقه، از بین نرفته است.
بر اساس نامه محمدی، سه ماه قبل دختری ۲۰ ساله هم وارد بند شده که هنگام بازداشت در خیابان از سوی ماموران به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و پزشک بهداری اوین، آسیبدیدگی او در ناحیه دنده را تایید کرده.
دختر دیگری که یک ماه پیش با «ورم و جراحت گونه و کبودی بازو و دست» وارد بند زنان اوین شده هم بنا بر گزارش بهداری زندان، استخوان گونهاش ترک خورده و دچار درد شدید بوده.
این دختر گفته است ماموری «به صورتش ضربه زده» و یک مامور دیگر آنقدر دو طرف فک او را فشار داده که آروارهاش صدا داده و جویدن غذا را برایش دشوار کرده است.
به گفته این فعال حقوق بشر زندانی، چند هفته پیش هم دختری با «ساق پا، شانه و دستهای کبود» وارد بند شده که احتمال شکستگی پایش به دلیل ضربه ماموران هنگام بازداشت وجود دارد.
نرگس محمدی به نقل از یک زن زندانی دیگر که از بازداشتگاهی نامشخص به اوین منتقل شده نیز نوشت که در این بازداشت یکروزه، مردهای مامور به صورت او سیلی و به شکمش لگد میزدند و تهدیدش میکردند.
این زن در ادامه به «وزرا» و پس از چند روز برای بازجویی به بند ۲۰۹ اوین منتقل شده است.
محمدی در ادامه تاکید کرد که به دلایل متعدد «سیاسی-امنیتی»، تنها تعداد کمی از بازداشتشدگان به بند زنان زندان اوین منتقل میشوند اما در بین همین افراد معدود هم در سه ماه گذشته مواردی از ضرب و شتم و جراحت شدید دیده شده است.
این در حالی است که به گفته سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، بازداشتیهای بینام و نشان به دلیل تحت تعقیب، محاکمه و در معرض تهدید بودن، برخوردهای خشونتبار و فیزیکی را «رسانهای نمیکنند».
محمدی، اعمال این سطح از «خشونت فیزیکی» در محل بازداشت و بازداشتگاههای غیرقانونی را «شکنجهای سیستماتیک» برای ایجاد «ارعاب» و «وحشت» خواند که طی ماههای گذشته و در آستانه سالگرد خیزش انقلابی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی شدت گرفته است.
او از شهروندان، مجامع بینالمللی حقوق بشر، نهادها و کنشگران حقوق زنان، روزنامهنگاران و نویسندگان از جمله گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران خواست تا مانع تشدید و تداوم «خشونتهای مرگبار» حکومت علیه زنان معترض ایران شوند.
این فعال حقوق بشر زندانی در پایان تاکید کرد تشدید خشونت و سرکوب از سوی حکومت «نه تنها اراده مردم برای گذار از نظام دینی استبدادی را سست نمیکند» بلکه «راهی جز آن» را پیش روی مردم باقی نخواهد گذاشت.
در هفتههای گذشته و در آستانه قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی و اعتراضات مردمی، تلاش حکومت برای اعمال فشار بر شهروندان و سرکوب آنان افزایش یافته است.
در این مدت گزارشهای متعددی از احضار یا بازداشت دانشجویان، بازداشتشدگان خیزش انقلابی در سال گذشته، هنرمندان، معلمان، فعالان حقوق زنان و کارگران و دیگر اقشار و اصناف منتشر شده است.