میرحسین موسوی، از رهبران اعتراض‌ها به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ در ایران، در یادداشتی نسبت به جانشینی موروثی رهبری در حکومت جمهوری اسلامی هشدار داد.
به گزارش وبسایت کلمه، موسوی این هشدار را در نوشتاری مطرح کرده که مقدمه‌ای بر «ترجمه عربی بیانیه‌های جنبش سبز» است و شامل روایت و تحلیل‌هایی از وقایع رخ داده در اعتراض‌های پس از انتخابات ۸۸ و جنبش‌های اعتراضی منطقه می‌شود.
این چهره سیاسی که از بهمن ۱۳۸۹ در حصر خانگی است، در این متن با اشاره به گمانه‌زنی‌ها درباره جانشینی فرزند علی خامنهای به عنوان رهبر بعدی جمهوری اسلامی نوشت: «زبانشان لال! مگر سلسله‌های ۲۵۰۰ ساله بازگشته‌اند که فرزندی پس از پدرش به حکومت برسد؟»
در ایران و طی بیش از یک دهه اخیر در محافل سیاسی و خبری همواره گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر احتمال جانشینی مجتبی خامنهای، پسر دوم او، مطرح می‌شود. او چهره پرنفوذ پشت پرده در جمهوری اسلامی است و گزارش‌هایی از نزدیکی‌اش با سپاه پاسداران و مقام‌های امنیتی بلندپایه همچون حسین طائب، رییس پیشین سازمان اطلاعات سپاه، منتشر شده است.
نام مجتبی خامنهای همچنین در ارتباط با برخی پرونده‌های مربوط به فساد اقتصادی سپاه نیز برده شده است. پیشتر، محمد سرافراز، رییس اسبق سازمان صدا و سیما، از نقش مجتبی خامنهای و حسین طائب در اتفاقات منجر به استعفای خود سخن گفته بود.
او تاکنون سخنرانی، اظهارنظر رسمی و حضور رسانه‌ای نداشته و صرفا در برخی راهپیمایی‌ها و مراسم حکومتی در عموم دیده شده است. با این حال، بسیاری از تحلیل‌گران و فعالان سیاسی، مجتبی را پرنفوذترین فرزند خامنهای می‌دانند و به ردپای او در برخی تصمیم‌ها و سیاست‌های مهم جمهوری اسلامی اشاره می‌کنند.
موسوی در ادامه نوشتار خود درباره جانشینی موروثی رهبر در ایران نوشت: «سیزده سال است که اخبار این توطئه شنیده می‌شود. اگر به راستی در پی آن نیستند چرا یک بار چنین نیتی را تکذیب نمی‌کنند؟»
انتقاد از «جرائم ننگین» جمهوری اسلامی در منطقه
موسوی همچنین در نوشته‌اش به تندی از سیاست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی انتقاد کرد.
او با اشاره به «جرائم ننگین» حکومت در خاورمیانه و «غمنامه‌ای که همچنان در سوریه ادامه دارد»، افزود: «حاکمیت، نام بهار عربى را به بیدارى اسلامى تغییر داد، تا حرکت معطوف به آزادى و عدالت ملت‌هاى به ستوه آمده از دیکتاتورى و گرسنگى و فقر و بى‌عدالتى و مجالس قلابى را از حقیقتش خالى کند.»
رهبر اعتراضات ۸۸ تاکید کرد: «گناه بزرگ حکومت ما دست بردن در حقیقت معانی است. هر نام پرشکوهی به ننگین‌ترین جرائم تعلق می‌گیرد. دفاع از حرم که به معنای حراست از قلب مومن در مقابل کمترین گرایش به ستمگران است، به خون ریختن در سرزمین‌های بیگانه برای تحکیم پایه‌های رژیمی کودک‌کش اطلاق می‌شود.»
جمهوری اسلامی به نظامیان وابسته به خود و مورد حمایتش که در جنگ سوریه شرکت داشته یا کشته شده‌اند با نام «مدافع حرم» اشاره می‌کند. سیاست‌های مداخله‌جویانه ایران در درگیری‌های منطقه و امور داخلی کشورهایی از جمله سوریه، عراق، یمن و لبنان همواره مورد انتقاد شدید غرب، کشورهای عربی منطقه و همچنین برخی فعالان و سیاستمداران داخل و خارج ایران بوده است.
به علاوه در سال‌های گذشته، شعارهایی در اعتراضات مختلف مردمی در ایران در مخالفت با این سیاست‌ها از جمله «سوریه رو رها کن، فکری به حال ما کن» و «نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران» تکرار شده است.
موسوی در این باره نوشت: «مصیبت‌هاى ناشى از این اقدامات برای ایران و منطقه همه از یک خطاى بزرگ ریشه مى‌گرفت و آن دست بردن در مضمون حقیقى خواست ملت‌ها بود. مردم تشنه آن‌اند که آزاد باشند و خود بر گزینند، و این انتخاب آنان قطعا به نفع بشریت به طور عموم، با هر ایده و ایمانى، و به سود منافع ملى و حاکمیت مردم خواهد بود.»
موسوی پس از سرکوب اعتراض‌های آبان ۹۸ هم در بیانیه‌ای با جنایت توصیف کردن این سرکوب و کشتار معترضان نوشته بود: «تیراندازان نماینده حکومت دینی بودند و فرمانده کل‌شان ولی فقیه.»
میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی به‌دنبال اعتراض به نتیجه انتخابات مناقشه‌برانگیز سال ۸۸، از بهمن سال ۸۹ تاکنون در حصر خانگی به سر می‌برند و درخواست‌های متعدد از حکومت برای آزادی آنها منجر به رفع حصر کامل آنها نشده است.