رومانی و بلغارستان پس از طی کردن روندی ۱۴ ساله در نهایت به منطقه شنگن پیوستند. این دستاورد که می‌تواند برای این دو کشور مهم تلقی شود، با وجود ادامه «کنترل مرزی»، اما و اگرهایی نیز به همراه دارد.

روند اضافه شدن رومانی و بلغارستان، دو کشور اروپای شرقی، به منطقه شنگن از سال ۲۰۱۱ آغاز شده بود. در ابتدا بسیاری از کشورهای عضو با پیوستن رومانی و بلغارستان به شنگن مخالف بودند، اما به‌تدریج از شدت این مخالفت‌ها کاسته شد.

در نهایت پس از اعلام رضایت اتریش به‌عنوان آخرین مخالف پیوستن این دو کشور به شنگن، رومانی و بلغارستان از پنج‌شنبه ۲۲ آذر عضو این منطقه شدند.

با این حال، تاکید بر اعمال کنترل‌ در مرزهای زمینی میان مجارستان و رومانی و بلغارستان به‌ مدت «دست‌کم شش ماه» در موافقتنامه پیوستن این دو کشور به منطقه شنگن، می‌تواند برای بخارست و صوفیه کمی نگران‌کننده باشد.

این بدان معناست که هدف این دو کشور برای حذف دائمی کنترل پاسپورت در مرزهای زمینی به‌طور کامل محقق نخواهد شد و شهروندانی که به این کشورها سفر می‌کنند، همچنان ممکن است با صف‌ها و تاخیرهایی روبه‌رو شوند.

اعمال کنترل در مرزهای زمینی رومانی و بلغارستان به مدت «دست‌کم شش‌ماه» ممکن است با توجه به نگرانی اعضای شنگن از تهدیدات احتمالی علیه نظم عمومی و امنیت داخلی، ادامه پیدا کند.

به گزارش یورونیوز، استفاده از کنترل‌های مرزی برای محدود کردن جریان‌های مهاجرت در سراسر اتحادیه اروپا به‌طور فزاینده‌ای محبوب شده است.

در چند ماه اخیر، آلمان، فرانسه و هلند چنین اقداماتی را در دستور کار قرار دادند. سایلا هینیکوسکی، پژوهشگر ارشد موسسه امور بین‌الملل فنلاند، درباره میزان اثربخشی این اقدامات گفت بازگرداندن کنترل‌های مرزی ابزاری برای سیاستمداران است تا تنها به مردم خود نشان دهند که کاری انجام داده‌اند.

منطقه شنگن شامل ۲۹ کشور اروپایی با حدود ۴۵۰ میلیون شهروند، از مهم‌ترین دستاوردها در زمینه همگرایی اروپا به شمار می‌رود.

عضویت در این منطقه به معنی عدم نیاز شهروندان کشورهای عضو به ویزا در زمان سفر به دیگر کشورهای عضو است.

شهروندان کشورهای مناطق خارج شنگن نیز با دریافت ویزا از یک کشور عضو می‌توانند به‌راحتی به سایر کشورهای این منطقه سفر کنند.