معاون مسعود پزشکیان در امور زنان و خانواده، روز چهارشنبه گفت راه‌اندازی کلینیک‌های «ترک بی‌حجابی» در دولت چهاردهم تصویب نشده و به این دولت ارتباطی ندارد. زهرا بهروزآذر هم‌زمان حجاب را «موضوعی تربیتی» خواند که به گفته او، پرداختن به آن باید از درون خانواده‌ها آغاز شود.
مهری طالبی دارستانی، رییس اداره زنان و خانواده ستاد امر به معروف استان تهران، روز سه‌شنبه ۲۲ آبان از راه‌اندازی اولین کلینیک تخصصی مشاوره و حمایت از بازگشت به حجاب با عنوان کلینیک ترک بی‌حجابی در تهران در آینده خبر داد و هدف این مرکز را «درمان علمی و روان‌شناختی بی‌حجابی» اعلام کرد.
در واکنش به انتشار این خبر، زهرا بهروزآذر گفت که راه‌اندازی این کلینیک‌ها در دولت تصویب نشده و به آن مرتبط نیست.
بهروزآذر در ادامه گفت موضوع حجاب «حتما یک موضوع تربیتی» است و باید «از درون خانواده‌ها» شروع شود: «این که ما بتوانیم به خانواده‌ها کمک کنیم بتوانند فرزندان خودشان را متقاعد کنند که این انتخاب را داشته باشند، حتما در برنامه‌های ماست.»
پیش از آغاز کار دولت چهاردهم و در جریان تبلیغات انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری، پزشکیان مواضعی علیه حجاب اجباری و گشت ارشاد داشت اما احمدرضا رادان، فرمانده کل انتظامی جمهوری اسلامی، ۲۷ مرداد ۱۴۰۳ اعلام کرد «طرح نور» در دولت جدید ادامه خواهد یافت.
به گفته طالبی دارستانی، دلیل راه‌اندازی کلینیک‌های ترک بی‌حجابی، «مراجعات مکرر خانواده‌ها و بانوان و دختران تهرانی» به ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران، به دلیل وجود «فشار‌های محیطی و سایر عوامل» است که منجر به «اجبار انتخاب پوشش خارج از حدود حجاب شرعی شده» است.
به گفته او، این مرکز «بخشی از از نقشه جامع راهبردی زیست‌بوم غیرت، حیا، عفت و حجاب» است.
در واکنش به انتشار این خبر، برخی شهروندان می‌گویند که حکومت به جای «کلینیک ترک بی‌حجابی»، باید «کمپ مبارزه با فساد و اختلاس» ایجاد کند.
طالبی دارستانی کیست؟
مهری طالبی دارستانی که از او با عنوان رییس اداره زنان و خانواده ستاد امر به معروف استان تهران یاد می‌شود از چهره‌های جنجالی نیروهای موسوم به «ارزشی» در شبکه‌های اجتماعی است. او پیش از این برای مدتی رییس مرکز بازرسی وزارت کار بوده و در سال ۱۴۰۲ بدون ذکر دلیل از این سمت برکنار شده است.
طالبی دارستانی از حامیان کودک‌همسری است و در گذشته محتواهای مختلفی در زمینه ترویج کودک‌همسری تهیه و منتشر کرده و حتی در تلویزیون جمهوری اسلامی به ترویج این نوع رابطه پرداخته است.
او در آبان ۹۸ و پس از طرح روایت‌هایی نادرست و متناقض با عنوان «مشاهدات شخصی از وقایع خونین در بندر ماهشهر» مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت.
نقشه زیست بوم غیرت، حیا، عفت، حجاب
اول اردیبهشت ۱۴۰۳ و یک ماه پیش از کشته شدن ابراهیم رئیسی، رییس دولت سیزدهم، اداره عفاف، حجاب و خانواده ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران از تهیه «نقشه زیست‌بوم غیرت، حیا، عفت، حجاب» در سه بعد «شخصی، خانوادگی و اجتماعی» خبر داد و اعلام کرد که این نقشه به «حل معضل عفاف و حجاب» می‌پردازد.
در این نقشه، هفت اقدام راهبردی کلان در محور‌های پایش و پژوهش، رصد و نظارت، آموزش و تربیت، تفریح و تفرج، آگاهی‌بخشی و اطلاع‌رسانی، تبیین و تبلیغ و حمایت و پشتیبانی از تشکل‌های مردمی و شورا‌های دستگاهی، طراحی و اجرا شده است.
با وجود وعده‌های مکرر مسعود پزشکیان، رییس دولت چهاردهم برای حل مساله حجاب، راه افتادن یا ادامه فعالیت‌های مراکزی برای ترویج حجاب اجباری در دولت فعلی، به وضوح نشان‌دهنده ناتوانی او در مدیریت جریان‌های تندور و محقق کردن وعده‌های انتخاباتی‌اش است.
کلینیک ترک بی‌حجابی و مجنون‌انگاری معترضان از سوی حکومت
اعتراض به حجاب اجباری که از زمان کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد و شکل گرفتن خیزش «زن، زندگی، آزادی» به موضوعی جاری در زندگی شهروندان ایرانی تبدیل شده، در روزهای گذشته خبرساز بوده است.
موضوع راه‌اندازی کلینیک «ترک بی‌حجابی» در حالی مطرح می‌شود که در روزهای اخیر، یکی از دانشجویان دختر دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران، برای اعتراض به برخورد ماموران حراست با حجاب او، لباس‌های خود را از تن درآورد.
این دختر که برخی رسانه‌ها از او با نام «آهو دریایی» یاد کرده‌اند، به «دختر علوم تحقیقات» معروف شد.
بر پایه گزارش‌های موجود، دختر علوم تحقیقات را که به نمادی علیه حجاب اجباری بدل شد، بلافاصله پس از دستگیری به یک مرکز روان‌شناسی منتقل کردند.
به گفته شماری از فعالان حقوق بشر، حکومت سعی دارد در روایت‌های رسمی خود این زن را «بیمار» و «دیوانه» بخواند تا وجه اعتراض را از رفتار او بگیرد و سرکوبش کند. این روش یکی از شیوه‌های رایج حکومت‌های استبدادی در طول تاریخ برای سرکوب مخالفان است که به آن «مجنون‌انگاری معترضان» گفته می‌شود.
از پاییز ۱۴۰۱، این شیوه بیش از پیش در دستور کار نیروهای امنیتی و قضایی در ایران قرار گرفت تا جایی که شماری از هنرمندان را که در همراهی با اعتراضات مردم تصاویر بدون حجاب اجباری از خود منتشر کرده بودند، به مجازات‌هایی مانند «مراجعه هفتگی به مرکز روان‌شناسی و دریافت گواهی سلامت» محکوم کردند.
افسانه بایگان، آزاده صمدی و لیلا بلوکات از جمله بازیگرانی بودند که با چنین احکامی از سوی سیستم قضایی جمهوری اسلامی مواجه شدند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، در آن زمان احکام قضایی صادر شده برای بازیگران زن مخالف حجاب اجباری از جمله بایگان را محکوم کرد.
منشور اخلاق حرفه‌ای روان‌پزشکی در ایران
در همین راستا، چهار انجمن روان‌شناسی و روان‌پزشکی ایران سال گذشته از اقدامات جمهوری اسلامی در «سوء‌استفاده از روان‌پزشکی و روان‌شناسی» برای سرکوب مخالفان حجاب اجباری انتقاد کردند و نوشتند آنچه در متن حکم زنان بازیگر به‌عنوان تشخیص یک «بیماری روحی و شخصیت ضد خانواده» آمده، عنوانی «غیر‌علمی و غریب» و «به کارگیری آن برای اهل فن ناباورانه است».
منشور اخلاق حرفه‌ای روان‌پزشکی در ایران پس از هفت سال تلاش مستمر در سال ۱۳۹۴ منتشر شد و به روشنی بر لزوم پای‌بندی روان‌پزشکان به تمام میثاق‌های بین‌اللملی تاکید کرده است.
در بند شش اصول اخلاقی در سلامت جامعه این منشور این‌گونه آمده است: «روان‌پزشکان از مشارکت در فعالیت‌های دولتی، اجتماعی یا شخصی که با هدف اِعمال تبعیض علیه گروه‌های قومی، نژادی، دینی، جنسیتی یا سایر گروه‌ها بر پا می‌شوند پرهیز کنند.»
بند هفتم اصول اخلاقی در سلامت جامعه نیز به صراحت بر لزوم روشنگری در خصوص مداخله افراد بدون صلاحیت در امور روان‌پزشکی هشدار داده است که نهاد‌های امنیتی را می‌توان مصداقی برای این «افراد بدون صلاحیت» دانست.