نگرانی‌ها درباره بحران کاهش تعداد کادر درمان در ایران ادامه دارد. احمد نجاتیان، رییس کل سازمان نظام پرستاری در مصاحبه‌ای از افزایش دو برابری میانگین مهاجرت سالانه پرستاران خبر داد و گفت که این آمار، رو به رشد است.
نجاتیان گفت از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ به‌طور سالانه، میانگین مهاجرت پرستاران دو برابر شده است. هر چند که به گفته او آمار دقیقی از مهاجرت پرستاران وجود ندارد اما با استناد به درخواست پرستاران برای دریافت «تایید صلاحیت کاری» یا همان «گود استندینگ» می‌توان تخمین زد دست‌کم تقاضا برای مهاجرت با رشدی دو برابری مواجه شده است.
رییس کل سازمان نظام پرستاری با ابراز نگرانی از افزایش این آمار در سال آینده، یادآور شد: «همین حالا حدود ۲۰ درصد ظرفیت آموزشی سالانه دانشگاه‌های علوم پزشکی و دانشکده‌های پرستاری در کل کشور درخواست مهاجرت دارند که عدد بسیار بزرگی است.»
در سال‌های گذشته شماری از انجمن‌ها و نهادهای صنفی پرستاری درباره روند رو به رشد مهاجرت پرستاران، تغییر شغل یا خروج آن‌ها از چرخه خدمات هشدار دادند.
محمد میرزابیگی، رییس کل سابق سازمان نظام پرستاری به تازگی خبر داد که روزانه پنج تا شش پرستار ایران را ترک می‌کنند.
میرزابیگی اواخر آذر سال گذشته درباره مقصد پرستاران نیز گفته بود آن‌ها از کشورهای همسایه و حوزه خلیج فارس گرفته تا آفریقای جنوبی، کشورهای غربی و اروپایی، «هر جا ببینند شرایط مناسب است»، مهاجرت می‌کنند.
محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار روز ششم شهریور با ارائه آماری تجمیعی گفت سالانه سه هزار پرستار دست به مهاجرت به تقریبا تمام کشورهای دنیا می‌زنند اما آلمان بیشترین میزان جذب نیروی پرستار را دارد.
نجاتیان در گفت‌وگوی جدید خود تایید کرد اکنون دانمارک و آلمان دو کشوری هستند که پرستاران برای سفر به آنجا از سازمان نظام پرستاری درخواست می‌گیرند.
به گفته او، این دو کشور برای جذب پرستاران ایرانی شرایط را «خیلی تسهیل کرده‌اند» و سطح درخواست خود را «پایین آورده»اند.
مسئولان نهادها و انجمن‌های صنفی، از دستمزدهای پایین، معوقات پرداخت نشده و نداشتن ثبات و امنیت شغلی به‌عنوان مهم‌ترین دلایل مهاجرت پرستاران و اعتراضات پیوسته آنان یاد می‌کنند.
اعتصاب گسترده و دور جدید تجمع‌های اعتراضی پرستاران از روز ۱۵ مرداد و به دنبال درگذشت پروانه ماندنی، پرستار جوان در شهرهای مختلف کشور آغاز شد.
این اعتراض‌ها به سرعت به بسیاری از شهرهای کشور گسترش یافت و پرستاران بیش از ۴۰ شهر و حدود ۷۰ بیمارستان ایران دست از کار کشیدند و تجمع اعتراضی برگزار کردند.
شریفی‌مقدم اواخر مرداد امسال به خبرآنلاین گفته بود در طول ۱۰۰ سال تاریخ پرستاری مدرن کشور برای اولین بار است که اعتراض به‌شکل «دست از کار کشیدن» اتفاق می‌افتد.
او تاکید کرده بود: «وقتی پرستار دست از کار بکشد، خیلی احساس نگرانی می‌کنیم. پرستاران می‌دانند وقتی اعتصاب کرده‌اند آن‌ها را تهدید می‌کنند که اخراجتان می‌کنیم. می‌گویند باشد، اخراج کنید. یعنی وضعیت به جایی رسیده است که برای پرستار مهم نیست اگر اعتصاب کند اخراج می‌شود.»
هم‌اکنون بیش از ۲۲۰ هزار پرستار در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی در ایران مشغول کار هستند.
در سراسر کشور به ازای هر هزار نفر جمعیت، به طور میانگین ۱/۵ نفر پرستار وجود دارد در حالی‌که میانگین جهانی آن، سه پرستار است.
به استناد گفته‌های شمار زیادی از پرستاران و کادر درمان، آنان نه تنها دچار فرسودگی می‌شوند بلکه خدمات کامل پرستاری نیز به بیماران ارائه نمی‌شود.
دستمزد بسیار پایین و شرایط سخت کاری، تقاضا برای شغل پرستاری را کاهش داده و نظام درمان ایران را با وضعیتی پیچیده مواجه کرده است.
اعتراضات نظام پرستاری و به طور کلی کادر درمان در ایران محدود به اعتصابات اخیر نبوده است و از جمله تیر امسال نیز پرستاران دست به اعتراض زدند.