در پی احضار، بازداشت و تهدید پرستاران معترض در ایران، شهروندان با ارسال پیام‌هایی به ایران‌اینترنشنال از اعتراضات و اعتصابات پرستاران حمایت کردند. آن‌ها با یادآوری فداکاری پرستاران در ایام کرونا گفتند که جمهوری اسلامی آن‌ها را خودی نمی‌داند و پاسخ اعتراضشان را با سرکوب داده است.
در هفته‌های گذشته پرستاران در ۳۹ شهر و حدود ۷۰ بیمارستان برای رسیدگی به مشکلات معیشتی‌شان اعتراض و اعتصاب کردند.
آبادان، آباده، اراک، اهواز، اسلام‌آباد غرب، اصفهان، اقلید، بندرعباس، بوشهر، بیرجند، تبریز، تهران، جهرم، چابهار، داراب، دهدشت، رشت، رفسنجان، زنجان، سیرجان، شهرکرد، شیراز، فسا، قزوین، کرج، کرمانشاه، کنگان، لامرد، مریوان، مشهد، نیشابور، همدان، یاسوج، یزد، بابل، خرم‌آباد، خمینی‌شهر و سبزوار از جمله شهرهایی‌اند که تا روز سوم شهریور، اعتراضات پرستاران در آن‌ها شکل گرفت.
اعتراضات پرستاران و کادر درمان در این مدت در حالی ادامه یافت که تعدادی از پرستاران معترض در شهرهای مختلف کشور به نهادهای امنیتی احضار و شماری دیگر بازداشت و تهدید شدند.
ایران‌اینترنشنال از مخاطبان خود پرسید که درباره اعتراضات و اعتصابات پرستاران و فشارهای امنیتی به معترضان چه فکر می‌کنند؟
ده‌ها شهروند با ارسال پیام‌هایی به این پرسش پاسخ دادند که خلاصه تمامی آن‌ها «خودی ندانستن پرستاران از سوی جمهوری اسلامی و دادن پاسخ به اعتراض آن‌ها با سرکوب» است.
شمار زیادی از مخاطبان تاکید کردند که در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی هیچ دستگاهی جز سیستم سرکوب کار نمی‌کند و پاسخ هر اعتراضی از سوی مردم با سرکوب گسترده داده می‌شود.
ایران‌اینترنشنال روز دوم شهریور در گزارشی نوشت که دست‌کم ۱۸ پرستار معترض در روزهای گذشته در شهرهای مختلف به نهادهای امنیتی احضار شده‌اند.
فیروزه مجریان‌شرق، زهرا تمدن، پویا اسفندیاری و دو پرستار در اراک، شماری از پرستارانی هستند که در روزهای گذشته به دلیل حضور در اعتراضات و اعتصاب بازداشت شدند.
اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال حاکی است که احضار و بازداشت پرستاران در شهرهای مختلف از جمله تهران کماکان ادامه دارد و نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی از این طریق سعی در متوقف کردن موج اعتراضات پرستاران و کادر درمان دارند.
شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران روز دوم شهریور در بیانیه‌ای از پرستاران سراسر کشور خواست در اعتراضات خود خواهان آزادی و رفع تعقیب و توبیخ پرستاران بازداشتی شوند.
این تشکل صنفی از تمامی هنرمندان، ورزشکاران، وکیلان دادگستری و همه شخصیت‌های بانفوذ مردمی خواست از پرستاران حمایت کرده و صدای آن‌ها باشند.
یکی از مخاطبان ایران‌اینترنشنال در پیام خود با تاکید بر اینکه اعتصاب پرستاران یادآور روزهای نخست خیزش «زن، زندگی، آزادی» است که از یک شهر کوچک شروع شد و بعد سایر شهرها به آن پیوستند، گفت: «الان اکثر بیمارستان‌های کشور با هم همراه شده‌اند و به اعتراضات خود ادامه می‌دهند، اما چون اعتراضشان مثل خیزش انقلابی در خیابان‌ها نیست، ماموران خیلی نمی‌توانند آن‌ها را ضرب و شتم کنند»
به گفته این شهروند، جمهوری اسلامی از طریق احضار و بازداشت پرستاران معترض و فشار بر خانواده‌های آن‌ها سعی در سرکوب معترضان و متوقف کردن اعتراضات آن‌ها دارند.
محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار، روز یکشنبه در گفت‌وگو با سایت «دیده‌بان ایران» گفت که بیمارستان‌های دولتی و عمومی، پرستاران را ناچار می‌کنند که تنها با ساعتی ۲۰ هزار تومان، اضافه‌کاری اجباری انجام دهند.
او اضافه کرد: «تمام مطالبات امروز جامعه پرستاری کشور بر اساس قوانینی است که در سال‌های گذشته به تصویب مجلس رسیده، اما هیچ‌گاه به شکل کامل، صحیح و واقعی اجرا نشده است.»
به گفته شریفی‌مقدم، در هیچ کشوری، اختلاف کارانه دریافتی یک پزشک با پرستاری که در همان بیمارستان و همان بخش مشغول به کار است، به ۱۰۰ برابر نمی‌رسد.
دبیرکل خانه پرستار با بیان اینکه حرفه پرستاری کاملا جذابیت خود را در ایران از دست داده، خاطرنشان کرد: «سالانه دو تا سه هزار نفر از پرستاران از کشور مهاجرت می‌کنند. بسیاری از پرستارانی که مهاجرت نمی‌کنند نیز به دنبال تغییر شغل هستند.»
مخاطبی دیگر در پیام خود با تاکید بر لزوم حمایت از اعتراضات پرستاران می‌گوید این اعتراضات صنفی صرفا مختص پرستاران نیست و اقشار مختلف جامعه همچون معلمان، کارگران، افراد دچار معلولیت و همه آحاد جامعه به حکومت معترض‌اند.
او تاکید کرد: «اقتصاد در ایران مافیایی، باندی و رانتی شده و دیگر رانتی هم برای تقسیم کردن نمانده است. حکومت منبع درآمدی ندارد و هر چه دارد را در راستای ادامه بقای خود صرف نظامی‌گری می‌کند. این آغاز یک پایان است و به از بین رفتن جمهوری اسلامی مثل دیگر حکومت‌های توتالیتر می‌انجامد.»
یکی دیگر از شهروندان با اشاره به اینکه پرستاران در ایام کرونا جان مردم را نجات دادند و به دادشان رسیدند، تاکید کرد که همه مردم وظیفه دارند در این شرایط از اعتراضات پرستاران حمایت کنند و به کمک آن‌ها بشتابند.
جواد توکلی، عضو شورای مرکزی خانه پرستار کشور ریشه اعتراضات امروز پرستاران را به دلیل دو دهه بی‌عدالتی و دیده نشدن آن‌ها می‌داند و می‌گوید پرستاران در طرح جامع سلامت هم دیده نشدند.
از روز ۱۵ مرداد و به دنبال درگذشت پروانه ماندنی، پرستار جوان، اعتصابات گسترده پرستاران در شهرهای مختلف کشور آغاز شد.
بیش از ۲۲۰ هزار پرستار در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی در ایران مشغول کار هستند.
در سراسر کشور به ازای هر هزار نفر جمعیت، به طور میانگین ۱/۵ نفر پرستار وجود دارد.
میانگین جهانی پرستار به ازای هر هزار بیمار، سه نفر است.
در حال حاضر به استناد گفته‌های شمار زیادی از پرستاران و کادر درمان، آنان نه تنها دچار فرسودگی می‌شوند، بلکه خدمات کامل پرستاری نیز به بیماران ارائه نمی‌شود.
دستمزد بسیار پایین و شرایط سخت کاری، تقاضا برای این شغل را کاهش داده و نظام درمان ایران را با وضعیتی پیچیده مواجه کرده است.
اعتراضات نظام پرستاری و به طور کلی کادر درمان در ایران محدود به اعتصابات اخیر نبوده است.
تیرماه امسال نیز پرستاران دست به اعتراض زدند.
فریدون مرادی، عضو شورای عالی نظام پرستاری، در همین ماه اعلام کرد ماهانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر از پرستاران مهاجرت می‌کنند.
بیشتر بخوانید: پرستاران و فروپاشی نظام سلامت