مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین، درباره اعتراض جمهوری اسلامی به بیانیه مشترک چین و امارات متحده عربی درباره جزایر سه‌گانه گفت: «موضع چین در مورد این سه جزیره ثابت است.»

نینگ روز دوشنبه ۱۳ خرداد در یک نشست خبری افزود: «چین از ایران و امارات می‌خواهد اختلافات خود را از طریق گفت‌وگو و رایزنی به صورت مسالمت‌آمیز حل کنند.»

امارات متحده عربی که مدعی حاکمیت بر جزایر سه‌گانه تنب کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی در خلیج فارس است، در دهه‌های گذشته، خواهان ارجاع موضوع به دیوان بین‌المللی لاهه شده است.

ایران در مقابل، با طرح این نکته که مساله حاکمیت بر جزایر به طور قطعی و دائمی در سال ۱۹۷۱ تعیین شده، این درخواست را رد کرده و تنها برای مذاکره «برای رفع سوءتفاهم» اعلام آمادگی کرده است.

چین هفته گذشته در بیانیه‌ای از تلاش‌های امارات برای دستیابی به یک «راه‌حل مسالمت‌آمیز» برای موضوع این حمایت کرد.

وزارت خارجه جمهوری اسلامی روز یکشنبه سفیر چین در تهران را در اعتراض به «حمایت مکرر» چین از «ادعاهای بی‌اساس» امارات احضار کرد.

وزارت خارجه ایران افزود که با توجه به همکاری‌های راهبردی تهران و پکن، انتظار دارد دولت چین در موضع خود در این زمینه تجدید نظر کند.

این اولین بار نیست که چین چنین موضعی اتخاذ می‌کند.

دو سال پیش که شی جین‌پینگ، رییس‌جمهور چین، به منطقه سفر کرده بود، پکن با صدور بیانیه‌ای مشترک با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس خواستار تلاش برای حل و فصل موضوع جزایر سه‌گانه شد.

جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر سیاست چرخش به شرق، یعنی نزدیکی به چین و روسیه را در پیش گرفته است.

اما علاوه بر چین، روسیه نیز در زمینه پرونده جزایر سه‌گانه از ایران حمایت نکرده است.

اوایل دی سال گذشته، در جریان نشست مشترک روسیه و کشورهای عربی که در ۲۹ آذر در مراکش برگزار شد، بیانیه‌ای صادر شد که بار دیگر از مواضع ابوظبی درباره جزایر سه‌گانه تنب‌ کوچک، تنب بزرگ و ابوموسی حمایت می‌کرد.

سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، به نمایندگی از این کشور در این نشست حضور یافته بود.

روسیه و شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس در تابستان سال گذشته نیز در نشست مشترک خود در مسکو با صدور بیانیه مشترکی خواستار «ارجاع پرونده جزایر سه‌گانه به دیوان بین‌المللی دادگستری به منظور حل و فصل این مساله مطابق با مشروعیت بین‌المللی» شده بودند.

در آن زمان، وزارت خارجه ایران سفیر روسیه را احضار و اعتراض خود درباره موضوع جزایر سه‌گانه را به او ابلاغ کرد.

در تابستان ۱۳۷۱، ممانعت ایران از ورود اتباع مصری به بخش جنوبی ابوموسی، موجب واکنش شدید امارات شد.

امارات از همان زمان فعالیت سیاسی و دیپلماتیک همه‌جانبه‌ای را در مجامع بین‌المللی علیه آن‌چه «اشغال جزایر سه‌گانه از سوی ایران» می‌خواند، آغاز کرد.

این کارزار با حمایت گسترده شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه عرب همراه شده است.