رضا شهابی و داود رضوی، دو فعال کارگری محبوس در زندان اوین، در نامه‌ای سرگشاده خطاب به نمایندگان تشکل‌های کارگری جهان در صد و دوازدهمین کنفرانس سازمان بین‌المللی کار، اعلام کردند که فرستادگان جمهوری اسلامی به این نشست نمایندگان کارگران و تشکل‌های مستقل کارگری در ایران نیستند.
این دو فعال کارگری در این نامه که روز هفتم خردادماه در کانال تلگرامی «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» منتشر شد، از سازمان جهانی کار پرسیدند چرا همچنان «نمایندگان جعلی حکومت» را تحت‌عنوان نمایندگان کارگران ایران به اجلاس سالیانه دعوت می‌کند و در برخی موارد آنها را به عضویت در هیات مدیره و کمیته‌های کارگری انتخاب می‌کند.
آنها با اشاره به گزارش‌هایی که در سال‌های گذشته از سوی تشکل‌های کارگری مستقل ایران، از جمله سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، تشکل سراسری معلمان و شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران و اتحادیه‌ها و فدراسیون‌های کارگری در سطح بین‌المللی به سازمان جهانی کار ارسال شده، از بی‌توجهی این سازمان به نقض حقوق اولیه کارگران، سرکوب تشکل‌های مستقل کارگری و افزایش روز‌افزون تعداد کودکان کار در ایران، انتقاد کردند.
به نوشته شهابی و رضوی، سازمان جهانی کار تاکنون اقدامات محسوس و موثری در چارچوب مقاوله‌نامه‌های بنیادین سازمان بین‌المللی کار که تمامی اعضایش موظف به «رعایت، ترویج و تحقق» آنها هستند، انجام نداده است.
نشست سالانه سازمان جهانی کار در روزهای ۱۶ تا ۲۷ خرداد امسال برگزار خواهد شد و قرار است نمایندگانی از سوی جمهوری اسلامی و تشکل‌های کارگری وابسته به حکومت در آن شرکت کنند.
دو عضو زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد، در بخشی از نامه خود با یادآوری ادامه حبس حسن سعیدی، عضو دیگر این تشکل صنفی، اضافه کرده‌اند که هم‌اکنون ده‌ها کارگر، معلم، دانشجو و مدافع حقوق کودکان و زنان در زندان‌های ایران به سر می‌برند.
آنها در بخش دیگری از نامه‌شان به بازداشت، ضرب و شتم، اخراج و تعلیق صدها عضو سندیکای خود اشاره کرده و نوشتند: «ما سه عضو زندانی سندیکا محکوم به زندان‌های طویل‌المدت شده‌ایم و با وجود بیماری‌های شدید جسمانی از اعزام به مرخصی درمانی محروم هستیم.»
جمهوری اسلامی در چهار دهه اخیر فشارهای زیادی بر فعالان صنفی کارگری و معلمان و وارد کرده و برایشان احکامی همچون حبس و شلاق صادر کرده است.
این دو زندانی سیاسی در بخش دیگری از این نامه ابراز امیدواری کرده‌اند که پرونده شکایت‌های مربوط به سرکوب تشکل‌ها و فعالین مستقل کارگری ایران با جدیت و فوریت بیشتری دنبال شود و نتایج مطلوبی در حمایت از کارگران ایران به دست آید.
شهابی در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ به دلیل ادامه فعالیت سندیکایی و دیدار با سیسیل کوهلر و همسرش ژاک پاری، دو تن از اعضای سندیکای نیروی کارگری فرانسه، بازداشت و مدتی بعد به شش سال حبس و دو سال تبعید، ممنوع‌الخروجی و محرومیت از فعالیت سندیکایی محکوم شد.
داود رضوی نیز در تاریخ پنجم مهرماه ۱۴۰۱ با دلایل مشابه بازداشت و به پنج سال حبس و دو سال محرومیت از فعالیت سندیکایی محکوم شد.
ایران‌اینترنشنال، فروردین امسال در گزارشی از رد درخواست مرخصی درمانی رضا شهابی با وجود تشخیص پزشک متخصص مبنی بر نیاز او به جراحی و با فشار مقام‌های قضایی و وزارت اطلاعات خبر داده بود.