بهاره هدایت، زندانی سیاسی در نامهای از زندان اوین، به برخی مسائل پیش روی جریانهای فکری موجود در اپوزیسیون جمهوری اسلامی پرداخته و نوشته که «ایران ما در خطر است، چه جان شهروندانش و چه سرزمین و حاکمیت ملیاش و اینها تماما ناشی از حکومت جمهوری اسلامی است.»
هدایت، در این نامه مفصل با عنوان «ما لیبرالها کجای میدان براندازی ایستادهایم؟» درباره ایدههای موجود در میدان براندازی و ضرورت شکلگیری یک نمایندگی سیاسی برای معتقدان به لیبرالیسم در ایران ابراز نظر کرده است.
این زندانی سیاسی در نامه خود، نجات ایران را در گروی براندازی جمهوری اسلامی اسلامی و «نفی سازوکارهای فاسد و خدعهآمیز» آن همچون «جعل پدیده انتخابات» دانسته و گفته: «ما لیبرالها کجای میدان براندازی ایستادهایم؟ مایی که به آزادی (liberty) تحت آموزههای لیبرال عمیقا باور داریم و همزمان به ایران و تمامیتش مومنیم، انقلاب ۵۷ را سیاهترین سیاهی تاریخ معاصر این سرزمین میشماریم.»
هدایت که اکنون برای تحمل چهار سال حکم حبس بهدلیل اعتراض به سرنگونی هواپیمای اوکراینی از سوی سپاه پاسداران، در زندان اوین محبوس است، در قسمت دیگری از نامهاش نوشته: «جمهوری اسلامی و شخص خامنهای انتخاب مبنایی دیگری کرده که عوارضش این تباهی موجود است. و این انتخاب چیزی جز جنگ تمدنی با غرب نیست. اینکه او به تکرار خود را و نظام تحت امرش را «انقلابی» مینامد به همین معناست: که یعنی من از جنگ دست نمیکشم. من عادی نمیشوم، حتی به قیمت فساد و بیعدالتی و کشتار و ناکارآمدی و ویرانی آب و خاک این سرزمین.»
به باور هدایت، «اینها همه ابتلائات ناچیزیاند در راه صعود به قله. و قله، فتح تمدنی و نابودی غرب است.»
بهاره هدایت، کنشگر ۴۲ ساله که فعالیت سیاسی خود را با خط فکری اصلاحطلبی از اوایل دهه ۸۰ شمسی شروع کرد و تاکنون سالها زندان از جمله هفت سال حبس بعد از اعتراضها به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ را تحمل کرده است. اما در سالهای اخیر با تجدیدنظرهایی در دیدگاه سیاسیاش خواهان براندازی جمهوری اسلامی شده است.
هدایت پیشتر و در اواخر خرداد جاری هم درباره اختلاف اپوزیسیون به ویژه در خارج از کشور و ضربه آن به جریان خیزش انقلابی هشدار داده و گفته بود این نزاع به سرخوردگی در مردم دامن خواهد زد.