در ادامه گزارشها از اعمال خشونت جنسی علیه معترضان در ایران، سازمان عفو بینالملل نیز در گزارشی تایید کرد کودکان و نوجوانان بازداشت شده در اعتراضات که برخی از آنان ۱۲ سال سن داشتند، هدف شکنجه، تجاوز و سایر خشونتهای جنسی قرار گرفتهاند.
در گزارش سازمان عفو بینالملل که روز پنجشنبه ۲۵ اسفند منتشر شد، به مواردی از تجاوز و آزار جنسی کودکان بازداشت شده از جمله تجاوز با شلنگ به یک پسر، زدن شوک الکتریکی به اندامهای تناسلی، دست زدن به اندام تناسلی و تهدید کودکان به تجاوز اشاره شده است.
این سازمان تاکید کرد که تحقیقاتش در این زمینه، شیوههای شکنجهای را افشا میکند که سپاه پاسداران، شبهنظامیان بسیج، پلیس امنیت عمومی و سایر نیروهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی علیه دختران و پسران در بازداشت برای تنبیه و تحقیر آنها و گرفتن «اعترافهای اجباری» به کار میبردند.
عفو بینالملل نوشته که از زمان آغاز تحقیقاتش درباره سرکوب خیزش انقلابی ایرانیان، جزییاتی را درباره پرونده هفت کودک بازداشت شده در اعتراضات سراسری مستند کرده است.
این سازمان از قربانیان و خانوادههای آنها و همچنین دیگران، شهادتهایی را درباره شکنجه گسترده علیه تعداد زیادی از کودکان دریافت کرده است.
این اسناد و شهادتها از ۱۹ شاهد عینی، از جمله دو وکیل و ۱۷ زندانی بزرگسال که در کنار کودکان نگهداری میشدند، دریافت شده است.
همچنین قربانیان و شاهدان عینی مورد مصاحبه از استانهای سراسر ایران از جمله آذربایجان شرقی، گلستان، کرمانشاه، خراسان رضوی، خوزستان، لرستان، مازندران، سیستان و بلوچستان، تهران و زنجان بودهاند.
عفو بینالملل هر گونه اشاره به جزییات شناسایی، مانند سن کودکان و استانهایی را که در آن بازداشت شدهاند حذف کرده است تا از آنها و خانوادههایشان در برابر انتقامجویی حکومت محافظت کند.
دایانا الطحاوی، معاون منطقهای عفو بینالملل در خاورمیانه و شمال آفریقا، گفت: «ماموران دولت ایران کودکان را از خانوادههایشان جدا کرده و در معرض ستمهای غیرقابل تصور قرار دادهاند.»
او همچنین گفت: «این خشونت علیه کودکان بیانگر یک استراتژی عمدی برای در هم شکستن روحیه پرشور جوانان کشور و جلوگیری از مطالبه آنان برای آزادی و حقوق بشر است.»
این مقام عفو بینالملل اضافه کرد: «مقامات باید فورا همه کودکانی را که صرفا به دلیل تظاهرات مسالمتآمیز بازداشت شدهاند، آزاد کنند.»
او تاکید کرد: «بدون چشماندازی برای تحقیقات بیطرفانه موثر در مورد شکنجه کودکان در داخل کشور، ما از همه کشورها میخواهیم صلاحیت جهانی خود را بر مقامات ایرانی، از جمله آنان که موقعیت فرماندهی یا مسوولیتهای بالا دارند که به طور منطقی مشکوک به داشتن مسوولیت کیفری برای جنایات تحت قوانین بینالمللی از جمله شکنجه علیه کودکان معترض هستند، اعمال کنند.»
این اولین بار نیست که گزارشی درباره اعمال خشونت جنسی علیه معترضان ایرانی از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی منتشر میشود.
پیش از این شبکه سیانان گزارشی تحقیقی منتشر کرد که نشان میداد جمهوری اسلامی چگونه از شبکهای از زندانهای مخفی برای شکنجه و سرکوب معترضان و نیز اعترافگیری اجباری از آنان استفاده میکند.
این شبکه توانسته بود مکان بیش از ۴۰ شکنجهگاه غیر رسمی و زندان مخفی اعلام نشده در ایران را که در مراکز دولتی مانند زیرزمین مساجد قرار دارند، بیابد.
سیانان برای پیدا کردن مکان دقیق این بازداشتگاههای مخفی با شاهدان عینی و بازداشتشدگان خیزش انقلابی گفتوگو کرده و این اطلاعات را با تصاویر ماهوارهای انطباق داده است.
بر اساس این گزارش، در تهران، سنندج و زاهدان به ترتیب هشت، شش و پنج شکنجهگاه مخفی شناسایی شده است.
جمهوری اسلامی در ماههای اخیر اعمال خشونت جنسی علیه معترضان را رد کرده و حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی نیز در گفتوگو با سیانان اعمال چنین شکنجههایی را با وجود موارد متعدد گزارش شده، تکذیب کرد.